προκαθοσιούμαι

-όομαι, Α

1. αφιερώνομαι εκ τών προτέρων («διὰ τὸ προκαθωσιῶσθαι τοῑς θεοῑς τὴν ἐκ τῆς θυσίας ἐπίδοξον», Ηλιόδ. Αιθ.)

2. καθιερώνομαι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + καθοσιοῦμαι «καθιερώνομαι, αφιερώνομαι»].